Gdy uczeń/pacjent trafia do logopedy bardzo często zdarza się, że niezbędna jest konsultacja z innymi specjalistami. Dlatego aby zaopiekować wszystkie potrzeby pacjenta, należy spojrzeć na jego opóźnienie rozwojowe lub zaburzenia w sposób holistyczny. Logopeda niejednokrotnie zaleca zatem diagnozę wielospecjalistyczną.
Do kogo logopeda może kierować na konsultacje?
Do grupy specjalistów, z którymi najczęściej współpracują logopedzi należą:
- Psycholog – np. w przypadku podejrzenia niepełnosprawności intelektualnej, zaburzeń zachowania, zaburzeń ze spektrum autyzmu, zaburzeń mowy o przyczynach emocjonalnych (m.in. niepłynność mowy, mutyzm);
- Laryngolog i otolaryngolog – np. w przypadku podejrzenia przerostu migdałków, krzywej przegrody nosowej, astmy;
- Audiolog – gdy podejrzewa niedosłuch;
- Foniatra – np. w przypadku nieprawidłowej jakości głosu (m.in. chrypka, zanik głosu);
- Chirurg szczękowy – np. w przypadku skróconego wędzidełka języka, obserwowanych zmian w okolicy jamy ustnej i nosowej;
- Fizjoterapeuta (także fizjoterapeuci stomatologiczni) i rehabilitanci – np. w przypadku podejrzenia nieznormalizowanego napięcia mięśniowego, asymetrii, nieprawidłowego toru ruchu (np. żuchwy);
- Ortodonta – gdy podejrzewa wadę zgryzu
- Stomatolog – np. w przypadku próchnicy i wynikających z choroby zębów braków w uzębieniu, które przyczyniają się do wady wymowy;
- Osteopata – np. w przypadku dolegliwości bólowych w okolicy aparatu mowy, głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa, w przypadku obserwowanego nieprawidłowego toru ruchu;
- Neurolog – np. w przypadku podejrzenia neurologicznych przyczyn wystąpienia zaburzenia mowy (m.in. afazja, dyzartria);
- Terapeuta SI ( integracji sensorycznej) –gdy podejrzenia padają na zaburzenia odbioru zmysłowego;
- Ortopeda – w przypadku podejrzenia wady postawy (mogącej wpływać na jakość wymowy);
Często zdarza się tak, że dziecko korzysta z terapii logopedycznej u dwóch logopedów np. w przedszkolu czy szkole, a rodzice, chcąc zintensyfikować działania terapeutyczne, decydują się na dodatkową terapię prywatną lub w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej. W takim przypadku najważniejszy jest wspólny plan pracy. Niezwykle ważne jest, by działania terapeutów obejmowały ten sam etap pracy terapeutycznej i nie były prowadzone różnymi metodami. W takiej sytuacji ważne jest nawiązania kontaktu i przyjęcie wspólnych form działań terapeutycznych.
Joanna Rosiek- logopeda
